Tahukah kamu (orang) yang mendustakan agama?
Tahukah kamu (orang) yang mendustakan agama?
আপনি কি দেখেছেন তাকে, যে বিচারদিবসকে মিথ্যা বলে?
Siehst du (nicht) denjenigen, der das Gericht für Lüge erklärt?
Voorwaar, jouw hater, hij is het die afgesneden is.
Have you seen the one who denies the final Judgment?
¿Qué te parece el que desmiente el Juicio?
N’as-tu pas considéré celui qui tient pour mensonge la Rétribution ?
הראית את זה אשר מתכחש ליום הדין?
Non vedi colui che taccia di menzogna il Giudizio?
Tahukah engkau akan orang yang mendustakan ugama (meliputi hari pembalasan)?
[ای پیامبر،] آیا کسی را که [روز] جزا را تکذیب میکنند، دیدهای؟
Viste quem desmente o Dia do Juízo?
Видел ли ты того, кто считает ложью воздаяние?
VAD ANSER du om den [människa] som förnekar Domen?
Nakakita ka ba sa nagpapasinungaling sa Paggantimpala?
(நபியே! மறுமையில்) கூலி கொடுக்கப்படுவதை பொய்ப்பிப்பவனைப் பார்த்தீரா?
เจ้าเห็นแล้วมิใช่หรือผู้ที่ปฏิเสธการตอบแทน (ในปรโลก)
Dini yalan sayanı gördün mü?
دىننى ئىنكار قىلغان ئادەمنى كۆردۈڭمۇ؟
Maka itulah orang yang menghardik anak yatim,
Itulah orang yang menghardik anak yatim,
সে সেই ব্যক্তি, যে এতীমকে গলা ধাক্কা দেয়
Das ist derjenige, der die Waise zurückstößt
Zeg (O Mohammed): “O ongelovigen.
That is the one who repulses the orphan,
Es el mismo que rechaza violentamente al huérfano
C’est justement lui qui rudoie l’orphelin,
הוא זה שדוחה מעליו את היתומים,
È quello stesso che scaccia l’orfano,
Orang itu ialah yang menindas serta berlaku zalim kepada anak yatim,
او [همان] کسی است که یتیم را [با خشونت از خود] میرانَد
Esse é o que repele o órfão,
Это – тот, кто гонит сироту
Det är samme man som motar undan den faderlöse
Sapagkat iyon ay ang nagsasalya sa ulila
ஆகவே, அவன் அநாதையை விரட்டுகிறான். (அநாதைக்கு அநீதி இழைக்கிறான்.)
นั่นก็คือผู้ที่ขับไล่เด็กกำพร้า
Öksüzü kakıştıran, yoksulu doyurmaya yanaşmayan kimse işte odur.
ئۇ يېتىمنى دۆشكەلەيدىغان، مىسكىنگە تاماق بېرىشنى تەرغىب قىلمايدىغان ئادەمدۇر[2ـ3]،
dan tidak mengajak memberi makan orang miskin.
dan tidak menganjurkan memberi makan orang miskin.
এবং মিসকীনকে অন্ন দিতে উৎসাহিত করে না।
und nicht zur Speisung des Armen anhält.
Ik aanbid niet wat jullie aanbidden.
and does not encourage the feeding of the poor.
Y no anima a dar de comer al pobre.
et qui n’incite point à assurer la subsistance du pauvre.
ואינו נחלץ להאכיל את המסכנים,
e non esorta a sfamare il povero.
불우한 자들을 먹이는 일도 권유하지 않는 자라.
Dan ia tidak menggalakkan untuk memberi makanan yang berhak diterima oleh orang miskin.
و [دیگران را] به اطعامِ مسکین تشویق نمیکند.
E não incitava ninguém a alimentar o necessitado.”
и не побуждает накормить бедняка.
och som inte uppmanar [någon] att ge dem som lider nöd att äta.
at hindi nanghihikayat sa pagpapakain sa dukha.
ஏழையின் உணவுக்கு (பிறரைத்) தூண்ட மாட்டான்.
และไม่สนับสนุนในการให้อาหารแก่ผู้ขัดสน
Öksüzü kakıştıran, yoksulu doyurmaya yanaşmayan kimse işte odur.
ئۇ يېتىمنى دۆشكەلەيدىغان، مىسكىنگە تاماق بېرىشنى تەرغىب قىلمايدىغان ئادەمدۇر[2ـ3]،
Maka celakalah orang yang salat,
Maka kecelakaanlah bagi orang-orang yang salat,
অতএব দুর্ভোগ সেসব নামাযীর,
En jullie zijn geen aanbidders van wat ik aanbid.
So woe to those hypocrites who pray
Malheur donc à ceux qui prient
Guai a quelli che fanno l’orazione 1
그러니 (위선적으로) 예배 드리는 자들에게 재앙이 있노라 ;
(Kalau orang yang demikian dikira dari bilangan orang-orang yang mendustakan ugama), maka kecelakaan besar bagi orang-orang Ahli Sembahyang –
Det skall gå dem illa som ber
Kaya kapighatian ay ukol sa mga tagapagdasal,
ஆக, (தங்கள் தொழுகையை நேரத்தில் நிறைவேற்றுவதை விட்டு அலட்சியம் செய்த) தொழுகையாளிகளுக்குக் கேடுதான்.
ดังนั้น ความหายนะจงมีแด่บรรดาผู้ทำละหมาด
Vay o namaz kılanların haline ki:
شۇنداق ناماز ئوقۇغۇچىلارغا ۋايكى، ئۇلار نامازلىرىدىن غەپلەتتىدۇر [4ـ5].
(yaitu) orang-orang yang lalai terhadap salatnya,
(yaitu) orang-orang yang lalai dari salatnya,
যারা তাদের নামায সম্বন্ধে বে-খবর;
denjenigen, die auf ihre Gebete nicht achten,
En ik zal nooit een aanbidder worden van wat jullie aanbidden.
yet are unmindful of their prayers;
mais qui sont distraits de leur prière (Çalât),
אלה אשר מתמהמהים לקיים תפילה,
e sono incuranti delle loro orazioni,
그들은 실로 자신의 예배에 대해 태만한 자들이며
(laitu) mereka yang berkeadaan lalai daripada menyempurnakan sembahyangnya;
همان کسانی که از نمازشان غافلند
Que são distraídos de suas orações,
которые небрежны к своим намазам,
utan att deras hjärtan deltar i bönen,
na sila sa pagdarasal nila ay mga nagpapabaya,
அவர்கள் தொழுகையை (அதற்குரிய நேரத்தில் நிறைவேற்றுவதை) விட்டு மறந்து இருந்தார்கள்.
ผู้ที่พวกเขาละเลยต่อการละหมาดของพวกเขา
Onlar kıldıkları namazdan gafildirler.
شۇنداق ناماز ئوقۇغۇچىلارغا ۋايكى، ئۇلار نامازلىرىدىن غەپلەتتىدۇر [4ـ5].
orang-orang yang berbuat ria,
যারা তা লোক-দেখানোর জন্য করে
denjenigen, die dabei (nur) gesehen werden wollen;
En jullie zullen nooit aanbidders worden van wat ik aanbid.
ceux qui font tout par ostentation,
אלה אשר עושים רק בשביל להראות,
che sono pieni di ostentazione
그들은 실로 사람들에게 (자신의 경배 행위를) 보여주려는 자들로서
(Juga bagi) orang-orang yang berkeadaan riak (bangga diri dalam ibadat dan bawaannya),
کسانی که خودنمایی میکنند
Que, por ostentação, só querem ser vistos orando,
de som vill ses [och berömmas]
na sila ay nagpapakitang-tao
அவர்கள் பிறர் பார்ப்பதற்காக (நல்லறங்களை) செய்கிறார்கள்.
نامازنى رىيا قىلىدىغانلاردۇر .
dan enggan (memberikan) bantuan.
dan enggan (menolong dengan) barang berguna.
এবং নিত্য ব্যবহার্য্য বস্তু অন্যকে দেয় না।
und die Hilfeleistung verweigern!
Daarom, voor jullie jullie godsdienst en voor mij mijn godsdienst.
and refuse to give even the simplest aid.1
et s’abstiennent de prêter (à autrui) le moindre ustensile.
e rifiutano di dare ciò che è utile 1 . 2 «l’orazione»: la pratica di eseguirla comunitariamente, nelle moschee e nei luoghi di lavoro, è segno di devozione e gode di alta considerazione tra i musulmani. E certamente possibile che alcuni la eseguano solo per ottenere vantaggi materiali o sociali dalla loro millantata pietà. Forse non ingannano neppure i veri devoti, quanto poi ad ingannare Allah… 3 Nel senso che non sono disponibili neppure alla minima cortesia consistente nel prestare un utensile comune come un secchio, un martello ecc. (è questo il senso di «mâ‘ûn» che abbiamo tradotto «cioè che è utile».
Dan orang-orang yang tidak memberi sedikit pertolongan (kepada orang yang berhak mendapatnya).
و [از امانت دادنِ] وسایل ضروری زندگی دریغ میورزند.
и отказывают даже в мелочи!
men som vägrar [sin medmänniska] även den minsta hjälp!
at nagkakait ng munting tulong.
(பாத்திரம், ஊசி போன்ற) சிறிய பொருளை(யும் இரவல் கொடுக்காது) தடுக்கிறார்கள்.
และพวกเขาหวงแหนเครื่องใช้เล็กๆ น้อย (แก่เพื่อนบ้าน)
Onlar basit şeyleri dahi vermezler.
Name
The Surah has been titled so after the word al-ma’un occurring at the end of the last verse.
Period of Revelation
Ibn Marduyah has cited Ibn Abbas (may Allah bless them both) as saying that this Surah is Makki, and the same is also the view of Ata and Jabir but Abu Hayyan in Al-Bahr al-Muhit has cited Ibn Abbas, Qatadah and Dahhak as saying that this Surah was revealed in Madinah. In our opinion there is an internal piece of evidence in the Surah itself which points to it being a Madani Revelation. It holds out a threat of destruction to those praying ones who are unmindful of their Prayers and who pray only to be seen. This kind of hypocrites were found only at Madinah, for it was there that Islam and the Muslims gained such strength that many people were compelled to believe from expedience, had to visit the Mosque, join the congregational Prayer and prayed only to be seen of others, so as to be counted among the Muslims.
Contrary to this is, in Makkah, conditions were altogether different. No one had to pray to be seen. There, it was difficult even for the believers to pray in congregation; they prayed secretly and if a person prayed openly he did so at the risk of his life. The kind of hypocrites found in Makkah did not comprise of those who believed and prayed to be seen but those who in their hearts had known and acknowledged the Holy Messenger of Allah (upon whom be peace) to be on the true path, but were avoiding accepting Islam in order to maintain their position of leadership and authority, or were not prepared to take the risk of being afflicted with the kind of hardships with which they found the believers afflicted in the society around them. This condition of the hypocrites at Makkah has been described in verses 10-11 of Surah Al- Ankabut. (For explanation, see footnotes 13 to 16 of Surah Al-‘Ankabut).
Theme and Subject Matter
Its theme is to point out what kind of morals a man develops when he refuses to believe in the Hereafter. In verses 2-3, the condition of the disbelievers who openly belie the Hereafter has been described, and in the last four verses the state of those hypocrites who apparently are Muslims but have no idea of the Hereafter, its judgment, and the meting out of rewards and punishments accordingly has been described. On the whole, the object of depicting the attitude and conduct of two kinds of people is to impress the point that man cannot develop a strong, stable and pure character in himself unless he believes in the Hereafter.
Surat Al Ma’un yang dalam tulisan arabnya tertulisالماعون (baca: Al Ma’un),mempunyai arti surat; Barang Yang Berguna. Al Ma’un merupakan urutan surat dalam Alquran yang ke 107, namun surat ini berada di urutan turun surat Al Quran yang ke 17, dan termasuk golongan surat Makkiyah. Jumlah ayat Surat Al Ma’un adalah 7 ayat. Pada mushaf Madinah, Surat ini dimulai dari halaman ke 602, sampai halaman ke 602. Surat Al Ma’un di awali dengan membaca بِسۡمِ اللهِ الرَّحۡمٰنِ الرَّحِيۡمِ
